Siguro sa pagpapasalamat na nandito parin ako sa mundo.
Na araw-araw nagigising parin para magluto,
maglinis,
maghugas ng pinggan,
maglaba,
magpaligo.
Nung isang araw lang, sabi ko sa anak kong si Welyn,
"Di ko alam anong mangyayari sa'yo pag nawala ako."
Nagpapasalamat ako na kasama ko pa ang asawa ko.
Na kahit madalas syang lumabas, nandito parin kami.
May nakita akong isang post sa Facebook,
yung bagong kasal,
buntis,
ubod ng bait at talino,
umalis na kasama ang kanyang baby.
Kahit ganun, di ko dapat kalimutan na totoo ang plano ng Diyos para sa mga anak Nya.
Na nandito tayo sa mundo para magkaroon ng katawan,
malayang piliin ang mabuti palagi, kahit mahirap,
maging katulad Nya,
maging tunay na masaya.
Ang mga mahal nating nauna,
Ngayon ay payapa na.
Sa ating narito pa,
Tayo ay magpakatatag,
Patuloy na maniwala,
Patuloy na matuto,
Patuloy na umunlad.
Pagkat ang oras ay nasa kamay ng ating Ama.
At kung sa pagdilat ay isang bagong mundo,
Tayo ulit ay matututo,
uunlad
at
patuloy na magmamahal.
No comments:
Post a Comment
What do you think?